کارآفرین یا Entreprenure

واژه “Entreprenure (انترپرنر)” خواسته یا نا خواسته  و برخلاف واژه “کار آفرینی” ببیشتر بر ابداع و تکروی، تقبل ریسک و دستیابی به ثروت در کوتاهترین زمان تکیه می کند. هرچند که این ادعا پشتوانه حقیقی بر اساس ارقام و آمار ندارد، ولیکن چنین برداشت ظاهری را می توان در دیدگاه بسیاری از تازه واردان به این عرصه را مشاهده کرد.

اشاره این واژه جامع بر این نکته است که آفریننده کار و مشغله نه تنها عامل پدیده ای برای رشد منافع شخصی، بلکه خالق محیط و موقعیتی است که در آن امکان افزایش نیروی فعال کاری جامعه وجود داشته باشد.

با وجود محبوبیت کارآفرینی و متقابلاً افزایش چشمگیر فعالیت های مربوط به کارآفرینی در ایران، برداشت جامعه ایرانی، و کلاً برداشت منطقه ای خاورمیانه بر حول و هوش واژه “انترپرنر” بخصوص در حوزه تکنولوژی فناوری می چرخد. هرچند که ایرادی بر این روند نیست، اما آنچه مایه نگرانی می باشد عدم درک علاقه مندان، سرمایه گذاران و سهامداران از نقش کارآفرینی نه فقط در افزایش منافع شخصی و یا تولید و توسعه تکنولوژی فناوری، که در کل توسعه اقتصادی و معنوی جامعه می باشد.

کارآفرینی، با وجود اصرار عده ای در معرفی خود به عنوان کارآفرین، یک شغل نیست. کمتر افرادی به این نکته مهم توجه لازمه را نشان می دهند. کارآفرینی در واقع دیدگاهی است در کمک برای احیای بازار تجارت در بخش خصوصی و توسط شهروندان (کارآفرین اجتماعی که خود پدیدی ای نوین تر است با وجود استفاده از روشهای مشابه، تعریفی متفاوت دارد). سرمایه گذاری که خود را کارآفرین و یا “انترپرنر” معرفی می نماید، در واقع سرمایه گذاری است با دیدگاه کارآفرینی. در بسیاری از موارد کارآفرینی حتی انتخابی داوطلبانه نیست. در واقع تاریخ کارآفرینی ریشه در هراس و نومیدی برای بقا و عکس العمل به آن دارد. شهروندانی که بدلایل متفاوت (عدم تحصیل، عضویت در طبقه محروم و غیره) قادر به کسب مشغله نبوده و نمی باشند، بالاجبار مسیر کارآفرینی را انتخاب کرده و می کنند. دلالی که در خیابانها گشته و گردو و لبو می فروشد عضوی در اکوسیستم کارآفرینی است. اما این عضو بجز تلاش برای درآمد شخصی نقشی در توسعه مالی جامعه و یا تقویت ساختارهای اکوسیستم کشور ایفا نمی کند.

اصول ده گانه سازمان تجارت منصفانه جهانی

به‌طور چکیده تجارت منصفانه دربرگیرنده مواردی چون: کسب‌وکار منصفانه، سیستم تجارت جهانی پایدار و فعالیت‌های اقتصادی شرافتمندانه بوده و ریشه در جنبش‌های عدالت خواهانه دارد. حجم مبادلات در تجارت منصفانه‌ با وجود نداشتن ضمانت اجرایی یا سازمان حقوقی در این سیستم، تنها بر پایه نیازهای متعالی انسان، ‌ به درستکاری و مشیت خداوند در بهروزی انسان‌ها در این مسیر، تنها در سال 2008 به 89/2 میلیارد یورو رسید. 
امروزه نقش تجارت منصفانه در پایداری اقتصاد خرد و کلان و اقتصاد بین کشور‌ها انکار ناپذیر است.  
تجارت منصفانه از اتحاد خودجوش جنبش‌های اجتماعی مختلف در کسب‌وکارهای گوناگون و در میانه قرن بیستم شکل گرفت.
 اگرچه آغاز سازمان یافته این جنبش‌ها را پایان جنگ جهانی می‌دانند، ولی جوهر انسانی آنها ریشه در سرشت پاک انسان برای ابراز و داشتن منش غمخوارانه برای دیگران، و تاریخی به درازای تاریخ بشریت دارد.

در این نوشتار بر آن هستیم نقش تجارت منصفانه را در تولید ملی مورد بررسی قرار داده و اصول ده گانه سازمان تجارت منصفانه جهانی،  (World Fair Trade Organization (WFTO چاپ سال 2013 را که در مرور نماییم.

 

اصل نخست: فرصت‌آفرینی برای تولیدکنندگان کم‌درآمد

کاهش فقر از طریق تجارت، بخش کلیدی اهداف سازمان‌ها را تشکیل می‌دهد. سازمان‌های عضو تجارت منصفانه جهانی، از تولیدکنندگان کم‌درآمد چه شرکت‌های کوچک خانوادگی یا تعاونی حمایت می‌کنند. این اصل به‌دنبال توانمند‌سازی آنها برای گذار از درآمد نامطمئن و فقر، به خودکفایی و ثروت است.

 اصل دوم: شفافیت و پاسخگویی
سازمان‌های عضو در مدیریت و روابط تجاری خود شفاف عمل می‌کنند. در برابر تمامی ذی‌نفعان پاسخگو بوده و به رعایت حساسیت و محرمانه بودن اطلاعات تجاری تهیه شده پایبند هستند. در فرآیند تصمیم‌گیری، برای همکاری بیشتر کارکنان، اعضا و تولیدکنندگان، این سازمان‌ها روشی مناسب و تعاملی را در پیش می‌گیرند. آنها تضمین می‌کنند که اطلاعات مورد نیاز برای تمامی شرکای تجاری فراهم، و کانال‌های ارتباطی در تمامی سطوح زنجیره تولید شفاف و باز است.

قبل از اینکه کارآفرین شوید این مطلب را بخوانید

ابتدا دلایل واقعی شروع کسب‌وکار خودتان را مشخص کنید و تنها در این صورت است که می‌توانید اولین قدم را برای تبدیل شدن به یک کارآفرین بردارید.

ممکن است روزی در خیابان روی یک نیمکت نشسته باشید و این فکر به ذهن شما بیاید که باید کسب‌وکار خودتان را داشته باشید و برای خودتان کار کنید. منابع گوناگونی برای الهام گرفتن وجود دارند، اما همه دلایل برای راه انداختن کسب‌وکار شخصی مناسب و توجیه پذیر نیستند.
به‌عنوان مثال، این مساله که همیشه باید پاسخگوی کسی باشید و از این موضوع خسته شده‌اید و به همین دلیل می‌خواهید کسب‌وکار خود را راه بیندازید به هیچ عنوان دلیل مناسبی برای شروع کار یک شرکت جدید نیست. چراکه وقتی شرکت جدید شروع به‌کار کند، باید به همه کارمندان خود، مشتریان، سرمایه‌گذاران و دیگران پاسخگو باشید.
پس قبل از برداشتن قدم‌های اول باید بدانید که در چه سرزمینی پا می‌گذارید. آگاهی یافتن اولین قدم برای اتخاذ یک تصمیم درست است.

حل یک مشکل
در هر کسب‌وکاری که قدم می‌گذارید، همیشه ابتدا این مساله را مطرح کنید که دیگران که در این حوزه مشغول به فعالیت هستند با چه مشکلاتی روبه‌رو هستند. هیچ‌گاه یک کسب‌وکار را به این علت آغاز نکنید که تحقیقات بازار نشان می‌دهند پتانسیل وسیعی در حوزه این فعالیت و این صنعت وجود دارد. بلکه ببینید دیگران در آن حوزه با چه مشکلاتی روبه‌رو هستند و بعد محصول یا خدمات خود را طوری پایه‌ریزی کنید که به حل این مشکلات بپردازد. موجودیت بسیاری از شرکت‌های موفق بر پایه حل مشکلاتی است که آنها خود قادر به حل آن نیستند.
به‌عنوان مثال، شرکت دراپ باکس(Dropbox) موفق شد مشکل همگام‌سازی فایل‌ها را برای دستگاه‌های چند‌منظوره حل کند یا واتس آپ توانست مشکل ارسال پیام را (بدون هزینه ارسال پیام) برای تولیدکنندگان موبایل‌های هوشمند مرتفع کند.

چگونه از رفتن کارمندان خوب جلوگیری کنیم

براساس تحقیقات اخیر منتشر شده لینکد این، در تمام دنیا سازمان‌ها با کمبود جدی استعدادها مواجهند. بسیاری از کارمندان سعی در جذب بهترین موقعیت‌های شغلی موجود دارند. چشم‌اندازهای امیدوارکننده برای متخصصان جویای کار، اشتیاق به‌دست آوردن شغل بهتر و درآمد بیشتر کارمندان را مجبور به بازنگری در گزینه‌های پیش رو می‌کند. 
بررسی‌های لینکد این در یک تحقیق محیطی نشان می‌دهد که 85 درصد از کل نیروی کار یا آگاهانه به دنبال شغلی هستند یا آماده مذاکره با شرکت‌های استخدام کننده درباره موقعیت‌های شغلی بهتر هستند. تحقیق روی این شاخصه که در سال 2012 انجام گرفت کارمندانی که رضایت شغلی داشتند را نیز دربر می‌گیرد. این بررسی آشکار کرد که کارمندان زیادی متمایل به ترک موقعیت شغلی فعلی و پیوستن به شرکت دیگری هستند. این هزینه بسیار سنگینی برای شرکت‌ها است، چون کارمندان مهم‌ترین بخش یک شرکت هستند. مطالعات فوق پاسخ‌های 7530 عضو لینکد این از ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا و هند را در بر می‌گرفت. این افراد اخیرا شغل خود را تغییر داده بودند. این نتایج نشان داد که در هند 5/12 درصد از کارمندان، داوطلبانه استعفا داده‌اند، این در حالی است که خروج آنها قابل جلوگیری بود. این شاخصه در ایالات‌متحده 3/10 درصد، در کانادا 3/8 درصد، در استرالیا 7/7 درصد و در بریتانیا 3/7 درصد بود.

عللی برای تغییر
مثل قدیمی که می‌گوید: «کارمندان مدیرانشان را ترک می‌کنند نه شرکت‌هایشان را» در برخی موارد صدق می‌کند. اگرچه کارمندان در واقع شرکت‌هایشان را ترک می‌کنند به‌خصوص وقتی که فرصت‌های داده شده جدید بتوانند موقعیت شغلی آنها را ارتقا دهند. عوامل متعددی وجود دارند که می‌تواند بر جابه‌جایی کارمندان از شغلی به شغل دیگر تاثیرگذار باشند. تصمیم نهایی کارمندان همیشه براساس یکی از این عوامل استوار است که تعدادی از آنها قابل پیشگیری است.

در ادامه تعدادی از این عوامل که کارمندان را متقاعد به ترک موقعیت فعلی می‌کند، ذکر شده است:

• عوامل موثر بر تغییر: مزایای بالاتر، توازن بهتر کار و زندگی و موقعیت‌های بیشتر برای رشد و پیشرفت.
• عوامل ضروری ساختن تغییر: موقعیت‌های بیشتر برای رشد و پیشرفت، داشتن رئیسی بهتر و مزایای بالاتر.

ساختن تیمی قوی و موفق از حرفه‌ای‌ها شاید کمی دشوار به نظر برسد اما حفظ آنها به مراتب دشوارتر است. جابه‌جایی‌های متعدد کارکنان ممکن است منجر به تنزل میزان بازدهی و اتلاف وقت شود.