قانون حمایت از توسعه و ایجاد اشتغال پایدار مناطق روستایی و عشایری

✅دستور العمل آئین نامه اجرایی قانون حمایت از توسعه و ایجاد اشتغال پایدار مناطق روستایی و عشایری با استفاده از منابع صندوق توسعه ملی

مطابق ابلاغ سیاست های اقتصاد مقاومتی و شعارسال "تولید و اشتغال"،لذا دولت محترم جمهوری اسلامی ایران؛ در راستای اشتغالزایی و تقویت تولیدات داخلی، طرح حمایت از توسعه و ایجاد اشتغال پایدار در مناطق روستایی را با اعطای تسهیلات مربوطه در دستور کار قرارداده است.

🔸طرح هایی که شامل اعطای تسهیلات می شوند عبارتند از:
۱-طرحهای صنعتی

۲-طرحهای کشاورزی

۳-طرحهای خدماتی

 

🔸طرح های صنعتی شامل:
۱- تولید پوشاک ۲-تولید کفش و مصنوعات چرمی ۳-صنایع غذایی و تبدیلی کشاورزی ۴-تولید مبلمان و مصنوعات چوبی ۵-فرش دستباف ودست بافته ها ۶-بسته بندی میوه،سبزی، نان،ادویه و خشکبار(صادراتی) ۷-ساخت ماشین آلات و ادوات کشاورزی ۸- فرآوری محصولات معدنی ۹- صنایع دستی

کارآفرین روستانشین خالق پردرآمدترین تور گردشگری ایران

درآمد میلیاردی مرد نوآور روستایی از هتل بی ستاره روستایی

کارآفرین روستایی میلیارد دلاری ایران کارش را از دستفروشی و درآمد روزانه ٣ هزار تومان شروع کرده است. او تنها ٣٨ سال دارد و درآمدزایی چشمگیرش با یک اتفاق معجزه آسا استارت خورده است. «عباس برزگر» زاده و ساکن یک روستای بسیار کوچک به نام «بزم» شهرستان بوانات در استان فارس است.

روستایی که نه چندان حاصلخیز است و نه جاذبه خاصی دارد، اما با موقعیت شناسی درست این جوان روستایی توانسته در کتاب راهنمای گردشگری یونسکو، عنوان شگفت انگیزترین تجربه گردشگری ایران را از آن خود کند.

به گزارش شهروند، برزگر در یک شب بارانی دو گردشگر آلمانی را به خانه فقیرانه خود میهمان و از آنها با دمپختک و ترشی لیته پذیرایی می کند. میهمانان خارجی برزگر با پذیرایی صمیمانه و بی ریای او دو روز تمام به سبک روستاییان ایرانی زندگی می کنند و گویا این تجربه منحصربه فرد آن قدر برایشان جذاب بوده است که به سرعت موضوع را رسانه ای می کنند و برزگر را با انبوهی میهمان ناخوانده از آن سوی مرزها مواجه می کنند.
هوشمندی او برای بهره برداری از این اتفاق، به سرعت برزگر را شهره عام و خاص می کند و شبکه های تلویزیونی از سراسر جهان کارآفرین روستایی ایران را روی آنتن خود می برند. برزگر حالا علاوه بر دهکده توریستی اش در تدارک یک تور عشایری با ١٥ هزار سیاه چادر است. تور عشایری او تا سال ٩٥ رزرو شده است و کارشناسان می گویند این تور می تواند درآمدزایی برزگر را به اندازه تمام صادرات نفت کشور برساند. 

چگونگی جهانی‌‌سازی یک کسب‌وکار محلی

روند پیشرفت برند کولا ریل، از یک کسب‌وکار خانوادگی و فروش در سطح محلی، به شرکتی چندملیتی و فعال، داستان خاص خود را دارد، اما کولا ریل برای توسعه ساختار و استراتژی فعلی خود چه شانس‌هایی دارد تا به یکی از برجسته‌ترین شرکت‌های نوشابه‌سازی چند ملیتی جهان تا سال 2020 تبدیل شود؟

اولین بطری‌های کولا ریل طی دهه 80 در شهر آیاکوچو پرو در یک اقامتگاه خانوادگی تولید شد. این منطقه تا حدی به واسطه درگیری‌های تروریستی مورد تهدید بود که شرکت‌های کوکاکولا و پپسی فعالیت خود را در آن متوقف کرده بودند. خروج این کارخانه‌های معروف از منطقه، جای خالی فعالیت یک کارخانه داخلی را در بازار محلی به وجود آورده بود.

خانواده ادواردو آنانوس با دریافت وامی به ازای ارزش خانه و دارایی‌های شخصی خود این کسب‌وکار را راه‌اندازی کرده بودند و محصولات خود را در ابتدا به مردم محلی می‌فروختند. در سال 1988 آنها شرکت بطری‌سازیAJE را تاسیس کردند که کار توزیع نوشابه‌های کولا ریل را هم بر عهده گرفت و اولین تاسیسات تولید راه‌اندازی شد.

آنها بعد از تسخیر بازار پایتخت، کار خود را در آمریکای لاتین و بازارهای آسیایی توسعه دادند و در کشورهایی مانند ونزوئلا، اکوادور، مکزیک، کاستاریکا، تایلند و ویتنام، فعالیت کردند. در سال 2010، کسب‌وکار خانوادگی آنها که به یک شرکت چندملیتی قدرتمند تبدیل شده بود، در 14 کشور در سراسر دنیا فعالیت داشت و فروش آن به 7/1 میلیارد دلار رسیده بود.

اما آیا این شرکت بدون از دست دادن مزیت رقابتی که شرایط امروز را برای آن رقم زده، می‌تواند همچنان توسعه یابد؟

 

رقابت با قیمت مناسب

یکی از ویژگی‌های بارز این شرکت در اولین روزهای فعالیتش، تصمیم به متمرکز شدن روی طبقات پایین‌تر اقتصادی-اجتماعی جامعه بود که در واقع اکثریت مردم آمریکای لاتین را تشکیل می‌دهند. در مقابل، رقبای این شرکت بخش بسیار کوچک‌تری از مصرف‌کنندگان که قدرت خرید بیشتری داشتند، هدف قرار داده بودند.