نتایج اقتصادی ناآرامی های ترکیه

با توجه به اقدامات اقتصادی مناسبی که اردوغان در یک دهه قدرت خود در ترکیه به وجود آورده است، باعث شده که ترکیه از اقتصادی رو به رکود به شکوفاترین اقتصاد منطقه تبدیل شود و کشورهایی نظیر دانمارک و نروژ را پشت سر گذاشته و رتبه 20 اقتصادی جهان را به دست آورد.

هواداران اردوغان از رونق و جهش اقتصادی این کشور در دوره ی زمامداری اش دفاع می کنند و پیروزی حزب حاکم در سه دوره از انتخابات پارلمانی ترکیه مؤید دستاوردهای اقتصادی حاکمیت این حزب می باشد و در حال حاضر نیز ترکیه دوره ی رونق اقتصادی خود را تجربه می کند. اما گسترش دامنه ی اعتراضات و ناآرامی های اخیر علاوه بر خسارت هایی که به اموال عمومی و اماکن اداری و شهرداری ها وارد کرده است، باعث شده که ارزش سهام در بازار بورس استانبول و هم چنین نرخ برابری لیر ترکیه در برابر دلار آمریکا و یورو دچار افت چشمگیری شوند. زیرا اعتراضات گسترده علیه حزب حاکم، سرمایه گذاران را دچار نگرانی کرده است. 

ضررهای چند میلیارد دلاری به صنعت توریسم ترکیه در پی انصراف گردشگران از سفر به ترکیه در پی ناآرامی های اخیر در حالی که گردشگری و صنعت توریسم از منابع اصلی درآمد ترکیه می باشد، ضربه ی بزرگی به اقتصاد رو به رشد ترکیه وارد کرد به طوری که صدها هزار توریست رزور هتل هایشان را کنسل کرده و از سفر خود منصرف شدند.

اما دولت اردوغان در ده سال گذشته و در دوره حاکمیت حزب عدالت و توسعه، پروژه های بزرگی را برای جلب توجه مردم و نمایش توانایی های حزب خودش و تثبیت وضعیت موجود در پیش گرفته است که از جمله می توان به طرح تاسیس اولین نیروگاه هسته ای ترکیه در استان مرسین با بودجه 22 میلیارد دلاری و با مشارکت دولت روسیه اشاره کرد که قرار است تا سال 2019 برق آن وارد مدار شود. هم چنین قرارداد ساخت دومین نیروگاه اتمی با مشارکت ژاپن و فرانسه در نزدیکی دریای سیاه با بودجه 22 میلیارد دلار در سفر دو ماه پیش نخست وزیر ژاپن به ترکیه به امضا رسید و قرار است برق آن تا سال 2023 وارد مدار شود.

از دیگر پروژه های مهم ترکیه که تا سال 2023 یکصدمین سال تاسیس جمهوری ترکیه هدف گذاری شده است، انعقاد قرارداد ساخت بزرگ ترین فرودگاه جهان در استانبول با ظرفیت 150 میلیون مسافر در سال و ایجاد ارتباط ریلی بین اروپا و آسیا از طریق ایجاد یک تونل راه آهن زیرزمینی در کرانه تنگه ی بسفر و ساخت بزرگ ترین مسجد ترکیه با گنجایش 30 هزار نفر در استانبول که 6 مناره آن بزرگ ترین مناره ها در سطح جهان خواهد بود.

دو مورد دیگر از این پروژه ها که البته سبب شروع اعتراضات شد، طرح توسعه میدان تقسیم و تبدیل پارک گزی استانبول به مرکز تجاری و فرهنگی و هم چنین نام گذاری سومین پل بر روی تنگه بسفر با بودجه ای معادل 3,5 میلیارد دلار به نام پل "یاووز سلطان سلیم" که از سلاطین عثمانی بوده و این نامگذاری سبب اعتراض علوی های ترکیه شد که سلطان سلیم خونخوار را قاتل بسیاری از علوی ها و قاتل شاه اسماعیل صفوی می دانند.

گفته می شود اردوغان قصد دارد با اتمام این پروژه ها تا سال 2023 نام خود را در تاریخ ترکیه ماندگار کند. هم چنین وی قصد دارد با تغییر قانون اساسی ترکیه و حذف پست نخست وزیری و افزایش اختیارات رئیس جمهوری، خود در سال 2015 به این مسند تکیه بزند.

برخی تحلیل گران معتقدند اقتصاد رو به پیشرفت ترکیه در سال های اخیر موجب نگرانی غربی ها و آمریکا نیز شده است و در حالی که بسیاری از کشورهای اروپایی در رکود بحران اقتصادی به سر می برند، ثبات اقتصادی ترکیه و طرح های بلند مدت آینده به مذاق آن ها خوش نیامده است. لذا برخی از کشورهای غربی، در گسترش دامنه ناآرامی ها در ترکیه دخیل بوده اند و از طریق پوشش خبری مستقیم به ویژه از کانال های سی.ان.ان و بی.بی.سی و شبکه های اجتماعی اینترنتی در تحریک مردم ترکیه نقش موثری داشته اند.

دکتر ابراهیم فتح الهی

این جاذبه‌های گردشگری را قبل از نابودی حتما ببینید

آیا تاکنون فکر کرده‌اید زمانی ممکن است افسوس تماشای جاذبه‌هایی را بخورید که زمانی بر روی کره‌ی خاکی وجود داشتند؟ 

با توجه به اینکه در سال‌های اخیر بازدید از جاذبه‌های گردشگری طبیعی به اندازه‌ بازدید از جاذبه‌های گردشگری تاریخی برای گردشگران اهمیت یافته و طبیعت‌گردی نیز به گونه‌ی جدید صنعت گردشگری تبدیل شده، در گزارشی به معرفی شش جاذبه‌ گردشگری طبیعی در عرصه بین‌المللی می‌پردازیم که در آستانه‌ی نابودی کامل قرار دارند و باید آنها را قبل از نابودی دید. 

* دیوار مرجانی استرالیا

دیوار مرجانی استرالیا که از آن به عنوان جاذبه‌ نخست طبیعت‌گردی جهان نام برده می‌شود، با حدود 2600 کیلومتر طول، در منطقه‌ «کوینزلند» واقع شده و سالانه میزبان هزاران گردشگر، به‌ویژه علاقه‌مندان به حیات دریایی است. در سال‌های اخیر به دلیل بالا آمدن آب دریاها و همچنین افزایش دمای کره‌ زمین، بخش قابل‌توجهی از این دیوار مرجانی از بین رفته و کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند با ادامه‌ روند فعلی تا سال 2030، حدود 93 درصد از این دیوار مرجانی از بین خواد رفت. دیوار مرجانی استرالیا که در نظرسنجی سال گذشته CNN به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه‌ طبیعی جهان انتخاب شد، از سال 1985 تا کنون نیمی از حجم خود را از دست داده و به دلیل عدم مراقبت کافی ازسوی دولت استرالیا از سال‌های قبل در فهرست میراث جهانی در خطر سازمان «یونسکو» قرار گرفته است. 


* یخچال‌های پارک ملی آمریکا

یخچال‌های پارک ملی آمریکا در ایالت «مونتانا» از جاذبه‌های طبیعی گردشگری ارزشمند جهان است که میان دو رشته کوه و 130 دریاچه واقع شده‌اند و بیش از هزار گونه‌ نادر گیاهی و جانوری شامل بز،‌ خرس، گرگ و بوفالو را در خود جای داده‌اند. این پارک ملی بر اساس بررسی‌های محققان قدمتی در حدود 170 میلیون سال دارد و در سال 1850 تعداد یخچال‌های طبیعی آن 150 عدد تخمین زده شد. اما براساس بررسی جدیدی که در سال 2010 انجام شد، یخچال‌ها به 25 عدد کاهش یافته‌اند و پیش‌بینی می‌شود با ادامه‌ این روند تا سال 2020 دیگر اثری از آنها باقی نماند. 


* مالدیو

کشور زیبای مالدیو از اجتماع تعداد زیادی جزیره‌ در اقیانوس هند تشکیل شده و در سال‌های اخیر به دلیل بالا آمدن سطح آب، تعداد زیادی از این جزایر که بیشتر آن‌ها مقاصد طبیعت‌گردی محسوب شده و هر ساله میزبان هزاران گردشگر هستند، به زیر آب رفته‌اند. در این شرایط پیش‌بینی می‌شود تا سال 2030 بخش قابل‌توجهی از آنها به زیر آب برود. این در حالیست که سونامی سال 2004 نیز که همراه با وقوع چند زلزله بود، موجب به زیر آب رفتن تعداد زیادی از جزایر مالدیو شد. 


* یخچال‌های کلیمانجارو

حجم یخچال‌های کوه کلیمانجارو که عنوان مرتفع‌ترین کوه قاره‌ آفریقا را یدک می‌کشد، در سال‌های اخیر به دلیل عوامل طبیعی و انسانی در مقایسه با سال 1912، حدود 80 درصد حجم خود را از دست داده و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2022 به طور کامل از بین بروند. 


* جنگل‌ حرای سونداربانس

جنگل‌ حرای سونداربانس که در فهرست میراث جهانی طبیعی یونسکو نیز به ثبت رسیده و در دو کشور هند و بنگلادش واقع شده‌، در سال‌های اخیر به دلیل بروز عوامل طبیعی و انسانی دچار صدمات زیادی شده است. وسعت این جنگل‌ که بزرگترین جنگل حرای تک‌قطعه‌ای جهان است و یکی از عجایب هفتگانه طبیعی جهان محسوب می‌شود، زمانی حدود 4000 مایل مربع بود، اما در حال حاضر به کمتر از هزار مایل مربع کاهش یافته و پیش‌بینی می‌شود تا پایان قرن جاری دیگر اثری از آن‌ باقی نماند. 


* مجمع الجزایر آرچیپلاگو اندونزی


مجمع‌الجزایر "آرچیپلاگو" در اندونزی شامل 17 هزار و 508 جزیره‌ کوچک و بزرگ است که بیشتر آن‌ها غیرقابل سکونت بوده و در زمان جزر و مد به زیر آب می‌روند. براساس بررسی که در سال 2000 انجام شد، حدود 70 درصد این جزایر زیبای مرجانی در سال‌های اخیر به دلایل متعدد نابود شده و بخش قابل‌توجهی از آنها نیز به زیر آب رفته‌اند. در این شرایط کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند تا سال 2050 و با ادامه‌ روند فعلی بالا آمدن آب سطح دریاها، بخشی از فرودگاه بین‌المللی شهر جاکارتا - پایتخت اندونزی - به زیر آب رفته و بیشتر این جزایر نیز تا سال 2080 به کلی از صحنه روزگار محو شوند.

هشدار به گردشگران زن؛ به این کشورها نروید

آیا تاکنون فکر کرده‌اید گردشگران زن از سفر به کدام کشورهای جهان هراس دارند؟

در شرایطی که طی سال‌های اخیر صنعت گردشگری جهانی رشد چشمگیری یافته و در این مسیر ایجاد فضایی امن برای گردشگران زن به عنوان یک امر اساسی در جهت جذب گردشگر مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته، سایت معتبر گردشگری «سیلیکون تراول» در گزارشی به معرفی هشت کشور ناامن برای گردشگران زن پرداخته است.

هند
هند که از جاذبه‌های گردشگری متنوعی بهره می‌برد، در فهرست ناامن‌ترین کشورهای جهان برای گردشگران زن در رتبه‌ی نخست قرار گرفته است. علت اصلی این امر حوادثی است که در ماه‌های اخیر در این کشور روی داده که حاصل آن کاهش چشمگیر گردشگران زن در هند و جایگزینی دو کشور تایلند و مالزی از سوی این گردشگران به عنوان مکانی برای گذراندن تعطیلات بوده است. در آخرین مورد از این حوادث روز سه‌شنبه یک زن گردشگر آمریکایی در روستایی در هند مورد تجاوز قرار گرفت و کمتر از یک ماه قبل نیز حادثه‌ای مشابه برای یک زن گردشگر سوئیسی رخ داد.

برزیل
برزیل که در فهرست ناامن‌ترین کشورهای جهان برای گردشگران زن در رتبه‌ی دوم قرار دارد، در سال‌های اخیر یکی از موفق‌ترین کشورهای جهان در جذب گردشگر بوده و پیش‌بینی می‌شود با میزبانی این کشور از مسابقات جام‌جهانی فوتبال در سال ۲۰۱۴ و مسابقات المپیک در سال ۲۰۱۶ به یکی از ۱۰ مقصد گردشگری جهان تبدیل شود. اما در ماه‌های اخیر خشونت‌ها علیه زنان در این کشور رشد چشمگیری داشته که این امر در دو شهر «ریودوژانیرو» و «سائوپائولو» که هر دو از مقاصد برتر گردشگری برزیل به شمار می‌روند، بسیار چشمگیر بوده است. در این شرایط کارشناسان صنعت گردشگری حفظ امنیت گردشگران زن را یکی از چالش‌های پیش روی صنعت گردشگری برزیل در سال‌های آتی می‌دانند.

ترکیه
ترکیه که این در رده‌بندی در جایگاه سوم قرار گرفته، در سال گذشته میلادی میزبان بیش از ۳۰ میلیون گردشگر بود و پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۲۳ با میزبانی از ۵۰ میلیون گردشگر به درآمد ۵۰ میلیارد دلاری از محل صنعت گردشگری دست یابد. براساس آمار ارائه شده از سوی سازمان‌های فعال در حقوق زنان، آمار تجاوز به زنان در این کشور بسیار بالا بوده و تنها در سال ۲۰۱۱ در شهر استانبول به بیش از ۱۰ هزار زن تجاوز شده که در این میان بخشی از آنها گردشگر بوده‌اند. ادامه‌ی این روند برای کشوری که براساس پیش‌بینی‌ها با ادامه‌ی روند فعلی در سال‌های آتی در جمع پنج مقصد برتر گردشگری جهان قرار خواهد گرفت، می‌تواند بسیار زیان‌بار باشد.

مصر
مصر که در رده‌بندی ناامن‌ترین کشورهای جهان برای گردشگران زن در رتبه‌ی چهارم دیده می‌شود، یکی از مقاصد برتر گردشگری جهان بوده و براساس آمار منتشر شده از سوی وزارت گردشگری و آثار تاریخی این کشور حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد گردشگران این کشور را زنان تشکیل می‌دهند. با این وجود با کرات در مطبوعات این کشور گزارش‌هایی از گروگانگیری و تجاوز به زنان گردشگر منتشر می‌شود که چهره‌ی نامطلوبی را از این کشور برای برخی گردشگران زن ترسیم کرده است.

کلمبیا
براساس یک نظرسنجی که توسط سایت معتبر «هاستل بوکرز» به عنوان یکی از سایت‌های معتبر جهانی برای رزور هتل انجام شده، کشور کلمبیا محلی ناامن برای گردشگران زن به شمار می‌رود. این کشور در رده‌بندی در رتبه‌ی پنجم قرار گرفته و طبق گفته‌ی بسیاری از گردشگران زن که به این کشور سفر کرده‌اند بسیاری از مناطق کلمبیا از جمله سواحل این کشور و مناطق مرزی با اکوادور و ونزوئلا مناطقی بسیار ناامن برای گردشگران زن به شمار می‌رود. البته شهر تاریخی و زیبای «بوگوتا» - پایتخت کلمبیا - که در مجاورت کوه‌های آند واقع شده، یک مقصد گردشگری امن برای گردشگران زن به شمار می‌رود.

گوآتمالا
کشور گوآتمالا که در رتبه‌ی ششم قرار گرفته، براساس آخرین گزارش سازمان دیده‌بان حقوق بشر یکی از ناامن‌ترین کشورهای جهان برای زنان بوده و در آن از هر سه زن یکی مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. به همین دلیل کشوری امن برای گردشگران زن به شمار نمی‌رود و براساس مطالعات انجام شده در بیشتر مناطق گوآتمالا به ویژه مناطقی که در آنها تجارت مواد مخدر با آمریکا جریان دارد، گردشگران زن از امنیت بسیار کمی برخوردارند.

مکزیک
کشور مکزیک که در سال‌های گذشته جزو پنج مقصد برتر گردشگری جهان محسوب می‌شود، طی سه سال اخیر به دلیل برنامه‌ جدی رئیس جمهوری این کشور برای مبارزه با باندهای قاچاق مواد مخدر با کاهش ضریب امنیتی مواجه شده است. این کشور که در این فهرست در رتبه‌ هفتم قرار گرفته، از جاذبه‌های متنوع گردشگری از جمله آثار تاریخی برجای مانده از سه تمدن «مایا»، «اینکا» و «آزتک» بهره می‌برد. با این وجود مبارزات انجام شده با باند‌های قاچاق مواد مخدر که حاصل آن بروز مشکلات امنیتی جدی در مکزیک بوده است، ضریب امنیتی در این کشور را به شدت کاهش داده و برخی از مناطق مکزیک را به مکانی ناامن برای گردشگران و به ویژه گردشگران زن تبدیل کرده است.

کنیا
کنیا که از آن به عنوان مقصد نخست گردشگری قاره سیاه نام برده می‌شود و همواره میزبان میلیون‌ها گردشگر به ویژه از کشورهای اروپایی است که برای بازدید از حیات وحش بکر و گردش با اتومبیل‌های سافاری به این کشور سفر می‌کنند، در رده‌بندی ما در رتبه‌ی هشتم قرار گرفته است. براساس گزارشی که به تازگی توسط صندوق توسعه‌ی آموزش زنان وابسته به سازمان ملل متحد منتشر شده، بسیاری از مناطق کنیا که بیشتر آن‌ها مقاصد گردشگری نیز به شمار می‌روند، مکان‌های ناامنی برای گردشگران زن بوده و سوءاستفاده جنسی از زنان گردشگر در آنها به کرات اتفاق می‌افتد.

ورود گردشگران خارجی به ایران

ورود گردشگران خارجی به ایران طبق آمار منتشر شده از سوی سازمان میراث فرهنگی در هشت سال اخیر روند بسیار کندی داشته است به طوریکه تقریبا هر سال تنها 400 هزار نفر به تعداد آن اضافه می شوند.

در سالهای آغاز دولت نهم ، آماری از گردشگران ورودی به کشور اعلام شد که از همان ابتدای مبنای  آن برای کارشناسان و فعالان این صنعت مبهم بود به همین دلیل زمانی که اعلام شد تعداد گردشگران ورودی به ایران در سال 84 یک میلیون و 162 هزار و 14 نفر است، عده ای مخالفت کردند و گفتند چطور می شود که هتلداران و دفاتر خدمات مسافرتی از وضعیت ورود گردشگران ناراضی هستند اما این سازمان اعلام می کند، یک میلیون گردشگر خارجی به ایران آمده است؟

با وجود گذشت هشت سال از آن زمان، این روند همچنان ادامه دارد و هر سال آماری که از تعداد گردشگران خارجی توسط  این سازمان اعلام می شود مورد انتقاد قرار می گیرد از سوی دیگر برخی از صحبت ها و نقل قولها توسط متولیان گردشگری در سازمان میراث فرهنگی زمینه را برای دامن زدن به این انتقادات بیشتر می کند. به عنوان مثال در بسیاری از اوقات معاونان گردشگری این سازمان اگرچه ادعا می کردند که آمارشان بسیار دقیق است و یکان این عدد میلیونی را نیز اعلام می کردند اما در مصاحبه های دیگرشان این اعداد را تغییر می دادند.

به عنوان مثال اسفند ماه سال 89 شهباز یزدانی معاون وقت گردشگری اعلام کرد که در سال 88 دو میلیون و 590 هزار گردشگر خارجی به ایران آمدند اما در فروردین ماه گفت: در این مدت دو میلیون و 272 هزار و 575 نفر گردشگر ورودی به ایران داشته ایم.

حتی تناقض گویی و اصرار بر شمارش گردشگر آخر سال، امسال هم تکرار و در همایشی که نوروز 92 برگزار شد، محمدشریف ملک زاده که اکنون ریاست سازمان میراث فرهنگی را بر عهده دارد، اعلام کرد تعداد ورود گردشگران خارجی در سال 91، سه میلیون و 800 هزار نفر بوده است اما منوچهر جهانیان، معاون گردشگری وی، چند روز بعد آمار سه میلیون و 729 هزار نفری را بیان کرد.

با این حال در طول هشت سال اخیر، هفت نفر از جمله شهباز یزدانی، رضا موسوی، محمدشریف ملک زاده، منوچهر جهانیان، حسین فاضلی، دهقانان، علیرضا عامری برای پست معاونت گردشگری انتخاب شدند و اگر عمر مدیریتی آنها اجازه می داد می توانستند آمار گردشگری سالیانه را ارائه کنند بدون توضیح چگونگی به دست آوردن این آمار از مراجع رسمی.

در هر حال طبق آنچه سازمان ارائه کرده است، در سال 85، یک‌ میلیون و 816 هزار و 905 نفر، در سال 86، یک‌ میلیون و 925 هزار و 192 نفر، سال 87، دو میلیون و  35 هزار و 518 نفر، سال 88،  دو میلیون و 276 هزار و 575 نفر، سال 89، سه میلیون و 121 هزار و 282 نفر، سال90، سه میلیون و 200 هزار نفر و در سال 91، سه میلیون و 729 هزار نفر به ایران آمدند.

این آمارها نشان می دهد که تقریبا سالی 400 هزار نفر به صورت میانگین بر آمار گردشگران سالهای قبل اضافه شده است. به این معنا که تمام برنامه ریزی های سازمان میراث فرهنگی در بحث جذب توریست خارجی منجر به رشد تنها چهارصد هزار نفر در هر سال شده است البته با این فرض که همه این افراد گردشگر باشند.

سال	آمار گردشگران ورودی به ایران
84	یک‌ میلیون و 162 هزار و 14 نفر
85	یک‌ میلیون و 816 هزار و 905 نفر
86	یک‌ میلیون و 925 هزار و 192 نفر
87	دو میلیون و  35 هزار و 518 نفر
88	دو میلیون و 276 هزار و 575 نفر
89	سه میلیون و 121 هزار و 282 نفر
90	سه میلیون و 200 هزار نفر
91	سه میلیون و 729 هزار نفر

 آمار گردشگران خارجی بسیاری از اوقات با آمار مسافران ترکیب و ارائه می شود.  همچنین سازمانهایی از جمله، گمرک، نیروی انتظامی، امور اتباع و ... که برای بدست آوردن آمار به سازمان میراث فرهنگی کمک می کنند هر یک تعاریف جداگانه ای برای گردشگر دارند و بسیاری از آنها مسافر را همان گردشگر می دانند. با این حال طبق گفته، اردشیر اروجی، کارشناس اسبق آمار و برنامه ریزی سازمان میراث فرهنگی، در حال حاضر آمار گمرک از تمامی سازمانهای موثق تر  است. به همین دلیل بررسی آمار یکی از سالهای اخیر نشان می دهد که تراز خروج گردشگران ایران از ورود گردشگرانی خارجی بسیار بالاتر است.

ترغیب گردشگران ایرانی برای سفر به خارج از کشور بیشتر از جذب گردشگران خارجی در دستور کار این سازمان قرار دارد به نحوی که از سه هزار و 500 آژانس موجود در کشور تنها 50 آژانس در بحث تورهای ورودی فعالیت می کنند و جوایز صادراتی در نظر گرفته شده برای ترغیب به ورود گردشگر برای آژانسها کارساز نبوده است.

به عنوان نمونه، مسافران ایرانی خارج شده از کشور در سال ۱۳۸۷ از سوی گمرک ۶٫۱۹۶٫۳۷۱ نفر اعلام شده که نسبت به سال قبل از رشد ۱۴ درصد برخوردار بوده حال اگر ضریب تبدیل مسافر به گردشگر را در آن اعمال کنیم ؛ برآورد می‌شود: در سال ۱۳۸۷ حدود ۵٫۵۷۶٫۷۳۴ نفر گردشگر ایرانی از کشور خارج شده اند در مقابل سازمان میراث فرهنگی اعلام کرده بود که سال 87 دو میلیون و 35 هزار نفر گردشگر خارجی وارد ایران شده اند. به عبارت دیگر تقریبا تعداد گردشگران خروجی نسبت به گردشگران ورودی دو برابر بوده است.

تحلیل این آمار حاکی از آن است که نه تنها در جذب گردشگری خارجی موفقیت چندانی بدست نیامده بلکه تمایل مردم ایران برای سفر به خارج از کشور بسیار بیشتر از تبلیغ برای ورود گردشگران خارجی است. چرا که اکنون تنها نیم نگاهی به تبلیغات تورهای گردشگری نشان می دهد که کشورهای همسایه نه تنها در نشریات ملی بلکه در بیلبوردهای سطح شهرهای ایران نیز تبلیغ جاذبه های کشورشان را کرده اند اما ایران چنین راهکارهایی را در همان کشورها دنبال نکرده است به همین دلیل است که روند ورود گردشگران خارجی به ایران لاکپشت وار حرکت می کند!