۳ اصل اساسی برای بهبود کسب وکار

 رشد و توسعه تولید و اشتغال پایدار، پیش از هر چیز منوط به ایجاد امنیت و ثبات اقتصادی است. متاسفانه طی سالهای اخیر، نهادهای عمومی، اقتصاد ایران را تحت کنترل گرفتند که این می تواند بیش از اقتصاد دولتی، اقتصاد کشور را تهدید کند. به عنوان مثال نهادهای عمومی سهام عدالت شکل گرفتند اما اعضای هیئت مدیره و سهامداران آنها مشخص نیستند که این یک نوع شلختگی را در این بخش از اقتصاد ایجاد کرده است.

برای رونق تولید و اشتغال باید از هر گونه شوک خارجی که  اقتصاد را از تعادل خارج می کند جلوگیری شود. راهکار بهبود فضای کسب و کار و اینکه تولید ملی به معنای واقعی شکل بگیرد و فضای کسب و کار کشور نیز بهبود یابد مجموعه حکومت و نظام یعنی سران سه قوه باید، سه اقدام اساسی را به عنوان اصل در دستور کار خود قرار دهند؛ نخست ایجاد شفافیت در اقتصاد است. اگر اقتصاد ما شفاف شود و شفافیت اطلاعات به اقتصاد کشور بازگردد علاوه بر اینکه می توان با فساد اقتصادی جلوگیری کرد، به بهبود فضای اقتصادی نیز کمک می کند.

چگونه تغییرات را به راحتی بپذیریم

در حال حاضر سازمان‌های مختلف بیشتر از همیشه درگیر ایجاد تغییرات هستند و به تبع آن، عوامل خارجی و داخلی سازمان هم تغییر می‌کنند. اما تغییرات محدود به مواردی چون پیشرفت، عدم رشد، چرخه‌های اقتصادی، فناوری‌های نوظهور، تغییرات در چشم انداز رقابتی، مدیریت عالی نیروی کار در نسل‌های مختلف، شکاف فرهنگی و چالش‌های ارتباطی نیست.یکی از مهم ترین وظایف مدیر، ایجاد تغییرات لازم و ذکر اهمیت آن است. پذیرش و حمایت از فرهنگ شرکت، مسائل مهمی هستند که این کار فقط با ارتباط روشن، منسجم و پیگیری انجام می‌شود. مدیریت شرکت و ایجاد تغییرات کار ساده‌ای نیست و مطمئنا در این راه اشتباهات فراوانی رخ می‌دهد که با به‌کارگیری راه حل‌هایی این مشکلات برطرف می‌شود. در ادامه به مراحل بسیار مهمی اشاره شده است که افراد گروه تغییرات را راحت‌تر بپذیرند و حتی در داخل سازمان اجرا کنند.

1- توضیح درباره تغییرات
تغییرات چه عمده باشند چه جزئی، مدیران باید درباره علت اهمیت و نتایج مثبت و فضای بعد از تغییرات به وضوح برای کارمندان توضیح دهند. تغییرات در سازمان باید از بالا به پایین صورت بگیرد. مدیران ارشد پیش از اینکه درباره ایجاد تغییرات با دیگر اعضای شرکت صحبت کنند، باید این موضوع را با مدیران رده‌های پایین مطرح کرده و در این خصوص با یکدیگر مشورت داشته باشند.

11 چیزی که افراد ثروتمند می خواهند ، ولی ما نمی خواهیم

افراد ثروتمند، متفاوت از ما فکر و عمل می‌کنند. آنها با همین "روحیه‌ی ثروتمندی" متولد نشده‌اند،‌ بلکه ابتدا روش این کار را یاد گرفته و سپس تصمیم می‌گیرند اینگونه فکر کرده و عمل نمایند. ایکر که یک میلیونر خودساخته است در کتاب پرفروش خود با عنوان "اسرار ذهن میلیونر"، خواسته‌ها و نحوه اندیشیدن و تفکر خاص روزانه‌ی ثروتمندترین افراد را شناسایی کرده است، خواسته‌هایی که بسیاری از ما قادر نیستیم آنها را انجام دهیم.

1. افراد ثروتمند می‌خواهند موفقیت خود را کنترل کنند.

افراد ثروتمند بر این باور هستند که خودشان زندگیشان را ایجاد کرده‌اند، در حالی که افراد عادی فکر می‌کنند زندگی‌شان به طور شانسی پیش می‌رود. شما باید زندگی مالی خود را کنترل کنید. باید باور داشته باشید که کسی هستید که موفقیت خودتان را خلق می‌کنید، حد وسط زندگی‌تان را تعیین می‌کنید، و به خاطر پول و موفقیت تلاش و مبارزه می‌نمایید. شما آگاهانه یا ناآگاهانه، هنوز هم خودتان هستید.

چهارخانه موفقیت

 

اگر کارآفرین جوانی هستید و با استفاده از اندک سرمایه‌ای از خانواده یا بانک کاری راه انداخته‌اید، اگر مدیر یک شرکت بزرگ شبکه‌ای هستید که ده‌ها و صدها همکار دارید، اگر مادری هستید که هر روز باید دو فرزند خردسال خود را جمع‌وجور کنید یا کارمند ساده یک اداره؛ زمان تنها دارایی واقعی شما است. این مطلب تلاش می‌کند یکی از ساده‌ترین راه‌های موفقیت و مدیریت زمان و اولویت‌بندی کارها را با شما در میان بگذارد. شاید ابتدا چنین به نظر برسد که این روش تنها شیوه اولویت‌دهی کارها است و ارتباط چندانی با موفقیت ندارد. اما لطفاً کمی صبر کنید! اگر بتوانیم اولویت کارهای‌مان را بر اساس عقل و با توجه به واقعیت مشخص کنیم، در واقع توانسته‌ایم مهار ذهن‌ خود را نیز در دست بگیریم و آن را از هرزه‌گردی بازداریم. به‌کارگیری این روش باعث می‌شود کنترل بسیار بیش‌تری بر زندگی و اهداف درازمدت‌مان داشته باشیم. هنگامی که کنترل ذهن خود را به دست بگیریم و اولویت‌های زندگی را بر اساس اهداف‌مان تعریف کنیم، چاره‌ای جز موفقیت نداریم!

برای توصیف بعضی روزها هیچ صفتی نمی‌توان یافت جز «بد». بد شروع می‌شوند، بد ادامه می‌یابند و بد تمام می‌شوند. برای همه هم کمابیش پیش می‌آید. نکته مهم اما در این ماجرا، واژه «کمابیش» است. برای بعضی مردم این گونه روزها بسیار اتفاق می‌افتد و برای بعضی بسیار کم‌تر. بعضی از مردم اغلب مطابق برنامه‌هایی که از قبل تنظیم کرده‌اند، زندگی خود را به پیش می‌برند و برخی دیگر تنها به اتفاق‌هایی که در زندگی آن‌ها می‌افتد، واکنش نشان می‌دهند. نکته مهم‌‌تر این‌که وقوع این رویدادها در زندگی ما کاملاً تصادفی نیست. اگرچه تصادف نقشی در ایجاد بعضی از این وقایع دارد، اما نحوه نگرش ما به وقایع و به‌ویژه زمان و مدیریت آن می‌تواند زمینه‌ساز بسیاری از این وقایع مثبت یا منفی باشد.

بر اساس همین نگرش است که بعضی آدم‌ها طی یک روز می‌توانند ده‌ها کار انجام دهند و برای هر کاری وقتی پیدا کنند و بعضی‌ دیگر، در حالی که کار خاصی انجام نمی‌دهند، برای هیچ کاری هم وقت ندارند. آیا آدم‌هایی که کارهای زیادی را با روش‌های مناسب انجام می‌دهند، لزوماً آدم‌هایی هستند که از بهره هوشی بالاتری برخوردارند؟ پاسخ این است؛ لزوماً خیر. انسان‌ها می‌توانند بهره هوشی متوسطی داشته باشند، اما به دلیل دانش یا تجربه، از زمان خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنند. به‌طور طبیعی، موفقیت از آن کسانی است که با توجه به توانایی‌های خود، از زمان استفاده بیش‌تر و بهتری می‌برند و ‌‌ترتیب و اولویت کارها را می‌دانند و نه لزوماً از آن کسانی که بهره هوشی بالاتری دارند یا به‌طور تصادفی در موقعیت بهتری در زندگی قرار می‌گیرند.
یکی از تفاوت‌های مهم انسان‌های موفق با دیگران این است که کارهای مهم را در زمان خود و به عبارت بهتر، در مناسب‌ترین زمان انجام می‌دهند. آن‌ها با بهانه‌های پیش‌پاافتاد، کارهای مهم را به بعد واگذار نمی‌کنند؛ زیرا می‌دانند بالاخره باید زحمت آن کار را به خود بدهند و هر چقدر آن را به تأخیر بیاندازند، ذهن آن‌ها هم به همان اندازه درگیر و نگران آن خواهد بود و در عوض، هر چقدر زودتر آن را به انجام برسانند، ذهن‌شان برای کارهای بعدی آزادتر خواهد بود. 
 برای اولویت‌بندی کارها و مدیریت زمان از چیزی به‌نام چهارخانه آیزنهاور یاد می‌شود که من آن را چهارخانه موفقیت می‌نامم؛ زیرا این روش ساده تنها یک اولویت‌دهی به کارها نیست، بلکه همان‌طور که گفتم راهی برای به دست گرفتن مهار ذهن نیز به‌ حساب می‌آید. بر اساس این فرضیه ساده، کارهایی که ما در یک روز انجام می‌دهیم، به چهار قسمت تقسیم می‌شوند:

1- کارهایی که هم مهم و هم فوری هستند.
2- کارهایی که مهم هستند، اما فوری نیستند.
3- کارهایی که فوری هستند، اما مهم نیستند.
4- کارهایی که نه فوری هستند و نه مهم.

بسته به این‌که انرژی و تمرکز خود را در کدام یک از خانه‌های این جدول بگذاریم، نتایج متفاوتی خواهیم گرفت.