از کارآفرینی انتظار می رود که سوخت موتور توسعه اقتصادی کشورها باشد. حتی برخی از پژوهشگران، کارآفرینی و توسعه اقتصادی را مکمل یکدیگر میدانند. براساس رویکرد رفتاری، کارآفرینی، ویژگیهایی دارد که آن را از سایر حوزهها متمایز میسازد. به زعم کمار و همکارانش، کارآفرینی شش ویژگی دارد:
- ایدههای نوآور
- توانایی ایجاد کسب و کار
- سازماندهی عوامل تولید
- ظرفیت خطرپذیری
- فعالیت رهبری و مدیریت
- رفع شکاف کارکردی
یکی از ویژگیهای کارآفرینی، توانایی ایجاد کسب و کار، آن هم از نوع جدید(ایدههای نوآور) است. کارآفرینی اساساً، فعالیت است چرا که شامل ایجاد و عملیاتی ساختن یک سازمان یا شرکت جدید است. کارآفرینی متمرکز بر تامین نیازهای مشتریان (رفع شکاف کارکردی) از طریق ارائه کالا و یا خدمات جدید در قالب شرکت میباشد. علاوه بر این کارآفرینی، همراه با خطرپذیری است. به همین دلیل یکی از ویژگیهای شخصیتی کارآفرینان، خطرپذیری شان است. سرانجام سازماندهی عوامل تولید (به منظور ایجاد ترکیب جدید از منابع موجود) و رهبری کسب و کار از جمله ویژگیهای لاینفک فرآیند کارآفرینی و فعالیتهای کارآفرینانه تلقی میشود.
در واقع فرآیند کارآفرینی، همراه با رفتارهای رقابتی است که بازار محور بوده و تا حدی اساس استراتژی مزیت جویی رقابتی میباشد. براساس نظریه مبتنی بر منابع(Resources based view) کارآفرین، فردی است که دارای قابلیتهای ویژهای است که مهمترین آنها عبارتند از:
- قابلیت کارآفرینانه فردی
- قابلیت کارآفرینانه سازمانی
- قابلیت کارآفرینانه اجتماعی
مطابق نظریه مبتنی بر منابع، شایستگیهای اساسی، در شرکت بزرگ عامل اصلی رشد و موفقست تلقی میشود. این شایستگی، بیانگر یادگیری جمعی در سازمان هستند. شایستگیها افراد را برای انطباق خودشان یا محیط جهت بهرهبرداری از فرصتهای پویای محیطی توانمند میسازد.