بازار پررونق کسب‌وکارهای اینترنتی

دنیای اطراف ما هر روز تغییر می‌کند. در این روند اما تکنولوژی سهم زیادی دارد و در سال‌های اخیر توانسته نفوذ خودش را در بخش‌های مختلف گسترش دهد.

درست به همین دلیل هم هست که این روزها امور مختلف با سرعت بیشتر و راحت‌تر از گذشته انجام می‌شوند. در این میان بوروکراسی‌های اداری و کاری شاید ملموس‌ترین تغییرات را تجربه کرده‌اند و تاثیر بیشتری بر زندگی روزمره هر کدام از ما داشته‌اند.

این روزها دیگر بسیاری از مشاغل هم به دنیای مجازی و اینترنت مهاجرت کرده‌اند و از این طریق رقابتی جدی شکل گرفته است. به این ترتیب است که تبادل استعدادها و نیروهای کار در فضای وب و اینترنت به تدریج شروع به تغییر و تحول در دنیای واقعی کار کرده است.

به عنوان مثال برای ترجمه یک فیلم بیست و دو دقیقه‌ای از زبان انگلیسی به اسپانیولی یک شرکت رسمی به نام 7 Brands Global Content در نیویورک چیزی در حدود هزار و پانصد دلار هزینه دریافت می‌کند. این هزینه به عقیده کارشناسان برای شرکتی مانند این که مشتریان مهم و بزرگی مانند بانک ملی آمریکا دارد، معقول و منطقی به نظر می‌رسد. از طرفی تا همین چند سال پیش که اینترنت و مشاغل اینترنتی و مجازی تا این حد گسترش پیدا نکرده و رواج نیافته بود، مشتریان ناچار به پرداخت این هزینه بودند چون رقابت کمتری وجود داشت. امروزه اما، هر مشتری که در جست‌وجوی خدمات این‌چنینی است می‌تواند تنها با یک کلیک به مجموعه‌ای از پیشنهادها و گزینه‌ها دسترسی داشته باشد که به خاطر فضای رقابتی‌شان این کار را با قیمتی بسیار ارزان‌تر انجام می‌دهند.


دو وب‌سایت Elance.com و oDesk.com از پرطرفدارترین وب‌سایت‌های تخصصی ترجمه هستند که حالا در پانزده کشور مختلف جهان خدماتشان را با قیمتی بسیار ارزان ارائه می‌کنند. این وب‌سایت‌ها حالا به محلی برای تبادل استعدادها و ایجاد مشاغل جدید و پردرآمد تبدیل شده‌اند که سود و درآمد قابل توجهی هم از این طریق به‌دست می‌آورند. این تعداد نیروی کار و رقابت آنها با هم در نهایت می‌تواند در طول زمان به کیفیت خدمات ارائه شده هم کمک زیادی کرده و به نفع مشتریان باشد. بر اساس اطلاعاتی که وب‌سایت Elance منتشر کرده است، این شرکت مجازی در حال حاضر 31 نفر نیروی کار متخصص در اختیار داشته و با درآمد سالانه 4 هزار و 193 دلار برای مجموع این نیروهای کار توانسته است 9/4 نفر از 5 نفر مشتریانش را راضی نگه دارد. این وب‌سایت همچنین اعلام کرده است که کارمندان آن در هر ساعت از روزدست کم بیش از 16 دلار درآمد دارند.


این درآمد اگرچه ممکن است برای بسیاری از کارمندان حرفه‌ای و با سابقه چندان وسوسه‌برانگیز به نظر نرسد، اما برای یک نیروی کار مجازی که می‌تواند در شرایط محیطی دلخواهش و از هر جایی کارش را بدون محدودیت انجام بدهد، می‌تواند ایده‌آل باشد. به این ترتیب است که این مشاغل به سرعت در حال رشد و گسترش هستند و بسیاری از نیروهای کاری جوان و با استعداد ترجیح می‌دهند در این فضای کاری مجازی مشغول به کار شوند. تا جایی که بر اساس آمارهای مختلف منتشر شده توسط موسسه تحقیقات کار Staffing Industry Analysts در این زمینه، ارزش کارهای مجازی و اینترنتی در سال گذشته میلادی برای اولین بار به یک میلیارد دلار رسید و حالا پیش‌بینی می‌شود این میزان تا سال 2014 دو برابر شده و به 2 میلیارد دلار برسد و در نهایت در سال 2018 به 5 میلیارد دلار برسد.


شرکت مجازی oDesk یکی از نمونه‌های موفق در این مورد است که با 35 میلیون ساعت کار در سال 2012 که تا 50 درصد نسبت به سال 2011 رشد کرده، 5/1 میلیون کار مختلف را انجام داده است و در نهایت مجموع درآمد کارمندانش به 360 میلیون دلار رسیده است. این در حالی است که ارزش کاری شرکت مجازی Elance در سال 2012 تا 40 درصد نسبت به سال 2011 رشد کرده و برای اولین بار به 200 میلیون دلار رسیده است.
این دو وب‌سایت با پشتیبانی مالی «مارک پیته» که موسس یک استارت آپ محلی به نام Locu است که در زمینه آپلود و به اشتراک‌گذاری محتوای کاربردی مانند منوی رستوران‌ها و کافه‌ها روی اینترنت فعالیت می‌کند.
با این اوصاف است که عرصه کارها و مشاغل مجازی و اینترنتی به سرعت در حال گسترش است و هر روز رقبای بیشتری در آن به فعالیت می‌پردازند. وب‌سایت Freelancer هم یکی دیگر از دارالترجمه‌های آزاد و مجازی است که به تازگی راه‌اندازی شده است و قیمت خدماتش تا حد قابل توجهی نسبت به رقبای دیگر کمتر است. این وب‌سایت در کمتر از یک سال توانست 7 میلیون درخواست ثبت شده برای کار به‌دست بیاورد. در ماه مارس گذشته هم یک رقیب جدید به نام Rev پا به این میدان رقابت گذاشت. این شرکت مجازی توسط کارمندان قبلی شرکت oDesk راه‌اندازی شد و در زمینه انجام فعالیت‌های تجاری آنلاین و خرده‌فروشی فعالیتش را آغاز کرد تا با شرکت‌های بزرگی مانند Amazon رقابت کند.
مکان، شهرت، تایید
فضای کار مجازی اگرچه مکان واقعی و عینی ندارد و از این نظر ممکن است به سختی بتواند اعتماد کاربران و مشتریانش را جلب کند، اما با گسترش سریع آن در بخش‌های مختلف و کسب شهرت و اعتبار بیشتر می‌تواند به تدریج تایید افراد را هم به‌دست بیاورد. البته این شرکت‌های مجازی برای جلب اعتماد و تایید مشتریانشان تلاش بیشتری برای ارتقا کیفیت خدمات خود نسبت به رقبای حقیقی‌شان می‌کنند. این کسب‌وکارهای مجازی کوچک به زودی به تجارتی بزرگ و سودآور تبدیل خواهند شد. «جاش وارن» یکی از نمونه‌های واقعی در این مورد است؛ او در سال 2009 با کار در وب‌سایت‌های فعال در زمینه تجارت الکترونیک کارش را آغاز کرد و برای هر ساعت تنها 15 دلار درآمد داشت. اما او خیلی زود توانست با تجاربی که در این زمینه به دست آورده بود شرکت مجازی oDesk را تاسیس کند و در همان آغاز کار بتواند 125 دلار برای هر ساعت به دست بیاورد. حالا وارن در حال گسترش فعالیت‌های شرکتش در کشورهای دیگر دنیاست. oDesk که حالا بزرگترین فضای کاری آنلاین جهان محسوب می‌شود، بیست و سه نفر کارمند ثابت در اختیار داشته و درآمدی هفت رقمی از مشتریانش در آمریکا، استرالیا، بریتانیا و حتی هندوستان به‌دست می‌آورد.


نظرات و تحلیل‌های متفاوتی درباره کارکرد این فضاهای کاری مجازی و آنلاین وجود دارد، اما وقتی بحث میزان تاثیرگذاری و رشد آینده این مشاغل مطرح می‌شود تقریبا توافق نظر کلی در این مورد وجود دارد که با افزایش میزان دسترسی به اینترنت و راه‌های ارتباطی آن، تمایل افراد به انجام دور کاری و کارهای مجازی با درآمد بیشتر و فضای کاری نا محدود بیشتر و بیشتر هم می‌شود.
بر اساس تعاریف و تعابیر مختلف بر اساس آمار منتشر شده توسط Accenture، به طور کلی در حال حاضر بین یک پنجم تا یک سوم از کل نیروهای کار در آمریکا به صورت مجازی کار می‌کنند که این رقم نسبت به سال 1989 دست کم 6 درصد رشد داشته است.
با این وجود یک میلیارد دلار ارزش تبادل استعداد در فضای مجازی تنها یک سوم از میزان درآمدی است که تخمین زده می‌شد که در سال 2012 از طریق این مشاغل به‌دست بیاید. این در حالی است که انتظار می‌رود این درآمد با رشد سریع دسترسی به اینترنت در کشورهای مختلف جهان و آشنایی بیشتر افراد با منابع کاری در فضای مجازی و استفاده از آنها به سرعت افزایش هم پیدا کند.
حالا کارشناسان Accenture معتقدند که بسیاری از کارمندان و نیروهای کاری فعلی این روزها به کارها و مشاغل مجازی فکر می‌کنند که نه تنها وقت و زمان کمتری از آنها می‌گیرد، بلکه می‌تواند آزادی عمل بیشتر، محدودیت کمتر و البته درآمد بیشتری را هم برای آنها به همراه بیاورد. این موضوعی است که حالا مورد توجه اغلب استارت آپ‌ها و شرکت‌های نوظهور هم قرار گرفته است.



منبع: روزنامه دنیای اقتصاد -ندا لهردی

کل دنیا تا سال 2020 آنلاین می‌شود

اریک اشمیث، مدیر عامل گوگل مجموعه‌ای از توصیه‌ها و پیش‌بینی‌های خود را برای دنیای دیجیتال منتشر کرد.

به گزارش ولیو واک، قرار است این اظهارنظرها در قالب کتابی به نام عصر جدید دیجیتال، شکل‌دهی مجدد آینده مردم، ملت ها و جهان تجارت منتشر شود.

اشمیث معتقد است در آینده والدین باید دخالت بیشتری در فعالیت های اینترنتی فرزندانشان داشته باشند تا حریم شخصی و اطلاعات خصوصی خانواده ها به خطر نیفتد.

به اعتقاد وی از آنجا که سرعت زندگی آنلاین بسیار بالا و بیشتر از سرعت بلوغ جسمی است والدین برای مقابله با خطرات سایبری باید به کمک کودکانشان بشتابند.

وی همچنین پیش بینی کرده که تلفن های همراه نحوه دسترسی و استفاده از اطلاعات را به خصوص در کشورهای در حال توسعه متحول می کنند. هم اکنون 650 میلیون نفر در سراسر آفریقا و 3 میلیارد نفر در کل آسیا از تلفن همراه استفاده می کنند و در آینده عرضه گوشی های هوشمند با قیمت کمتر از 20 دلار استفاده از خدمات ارزش افزوده از این طریق را بیشتر می کند.

برآورد اریک اشمیث نشان می دهد که در سال 2020 کل جهان با استفاده از تلفن همراه آنلاین می شود.

نکته دیگر به خطر افتادن کسب و کار شبکه های خبری است که نمی توانند با منابع تولید و انتشار خبر آنی مانند توییتر رقابت کنند. در آینده هر کسی می تواند اطلاعات و اخبار را به طور آنی تولید و مصرف کند.

اگر چه این شبکه ها کماکان بخش مهمی از جامعه باقی می مانند، اما برای نجات خود باید ساختارهای سازمانی، روش ها و اهداف خود را تغییر دهند.

تحول دیگر مربوط به ذخیره سازی آنلاین اطلاعات با استفاده از فناوری کلود است که به یک روال عادی مبدل شده و به طور اساسی بر مساله حریم شخصی نیز تاثیر می گذارد.

کاربران از این پس تمایل خواهند داشت تا بخشی از محتوای شخصی مورد نظرشان را در فضای مجازی ذخیره کنند که البته این مساله ممکن است به سوءاستفاده های گسترده هکرها بینجامد. لذا توجه به مقوله های امنیتی در این زمینه ضروری است.

مدیر عامل گوگل همچنین معتقد است با گسترش کاربرد وب احتمال وقوع انقلاب در نقاط مختلف جهان افزایش می یابد و گروه ها و افراد در سراسر جهان با استفاده از فناوری اطلاعات می توانند فعالیت های گسترده ای را سازمان دهی کنند.

همچنین استفاده از فناوری برای فعالیت های تروریستی نیز بیشتر خواهد شد، هر چند حضور تروریست ها در وب، شناسایی آنها را نیز ساده‌تر خواهد کرد.

منابع درآمد میلیاردی فیس بوک را بشناسیم

به گزارش  خبرگزاری فرانسه ؛ «مارک زوکربرگ» بنیانگذار و رئیس شبکه اجتماعی فیس بوک در سال 2012 بالغ بر 2 میلیارد دلار درآمد خالص کسب کرد ، اما این جوان 29 ساله چگونه توانست به چنین ثروت هنگفتی دست یابد؟ 

بر اساس این گزارش ، فیس بوک یکی از پیشتازان شبکه های اجتماعی در جهان است که به کاربر امکان اشتراک گذاری راحت و سریع اطلاعات ، عکس ها و فیلم ها را می دهد. در فیس بوک دوستان می توانند از حال یکدیگر باخبر شده و علائق مشترکشان را نیز در اختیار یکدیگر قرار دهند اما ماجرا به همین جا ختم نمی شود.  

فیس بوک منابع درآمد متعدد و متنوعی دارد. از درج تبلیغات و دریافت پول در ازای هر کلیک هدفمند گرفته تا فروش اطلاعات محرمانه کاربران همگی راه های طبیعی کسب درآمد فیس بوک هستند. 
فیس بوک به خود این اجازه را داده است که از عکس و فیلم خصوصی کاربران برای تبلیغات تجاری استفاده کند. اگر یک شرکت تولید کننده مواد غذایی عکس کاربری چاق را بپسندد می تواند آن را برای انجام امور تبلیغاتی از فیس بوک خریداری کند.  

فروش اپلیکیشن های مختلف مثل بازیهای آنلاین ، نمای فیلم ، محصولات تجاری و ... هم از منابع درآمدی فیس بوک محسوب می شوند.  

درآمد فیس بوک از منابع غیر رسمی بسیار بیشتر از بخش رسمی آن است . فیس بوک اجازه دارد اطلاعات حریم خصوصی کاربران را هم به هر شرکت و نهادی که مایل باشد بفروشد. به عنوان مثال اگر مک دونالد علاقه مند باشد بداند که چه تعداد جوان بین 15 تا 25 سال در کدام شهر از کدام کشور جهان همبرگر را به عنوان فست فود محبوب خود انتخاب کرده اند ،سریعا به فیس بوک مراجعه کرده و با صرف هزینه ای نه چندان کم به اطلاعات مورد درخواست خود می رسد.  

اما جدیدترین شیوه درآمد زایی فیس بوک به رساندن  پیغام کاربران به دست شخصیت های معروف مربوط می شود.  
شما می توانید با پرداخت پول به فیس بوک ، پیغامی برای بازیگر مورد علاقه تان فرستاده و این شبکه اجتماعی هم تضمین می کند پیغام را در صندوق دریافتی خصوصی بازیگر موردنظر قرار دهد.  
«مارک زوکربرگ» پس از رسیدن به موفقیت های متعدد در حوزه تبلیغات و فعالیت های تجاری ،‌فیس بوک را وارد معاملات بورسی کرد  . حالا هر سهم فیس بوک در بورس نزدیک آمریکا 26 دلار و 85 سنت ارزش دارد. 

سادگی جوانان در سراسر جهان موجب شده است فیس بوک از طریق اطلاعاتی که کاربران در اختیارش می گذارند به سود سرشاری دست یابد.

ایننرنت محدود عامل تولد شهروندان درجه دو

لین آمور مدیر سازمان جامعه اینترنتی گفت: در دراز مدت,کشورهایی که اینترنت محدود دارند وبه لحاظ اقتصادی رنج می برند, شهروندانشان بر روی شبکه جهانی,تبدیل به شهروندان درجه دو خواهند شد, برای اینکه قادر نیستند در یک شبکه گسترده و جهانی سهیم شوند.

"آمور" که تا فوریه 2014 در این سمت باقی خواهد بود, پس از پیوستن به سازمان در سال 1998, که تصمیم سختی برای او بود به مدت 15 ، 16 سال به تجارت اینترنتی مشغول شد و انتخاب او برای سازمان, تغییرات مثبتی ایجاد کرد.

مدیر عامل شرکت گفت: نسلی جدید از جامعه اینترنتی ایجاد خواهیم کرد و افزود امیدوار است جانشین وی برای پنج تا پانزده سال دیگر به این تعهدات پایبند بماند.

او در مصاحبه با ZDNet،  بزرگترین تغییراتی را که از زمان پیوستنش به جامعه اینترنتی احساس کرده بود,بیان نمود و انواع چالشهای پیش روی اینترنت را تشریح نموده و گفت محدودیت اینترنت در یک جامعه تا چه اندازه می تواند به زیان مردم یک کشور تمام شود.

  ZDNet می پرسد:  شما در سال 1998 به سازمان جامعه اینترنت پیوستید. فکر می کنید بزرگترین تغییرات در حوزه اینترنت از آن زمان جه بوده است؟

"آمور" پاسخ می دهد:  بزرگترین تغییرات, حجم و تعداد برنامه های کاربردی(اپلیکیشن ها) است. اگر به چیزهایی مانند اسکایپ، برنامه های کاربردی و اپلیکیشن های تحت وب، تجارت الکترونیک و رسانه های اجتماعی نگاه کنیم,می دانیم که اینها چیزهایی هستند که استفاده از اینترنت را آسان کرده اند اما هرگز انتظار نداشتیم که چنین پدیده ای رخ دهد.  یکی از چیزهایی که ما را ناامید می کند این است که رشد و گسترش آنها بسیار کند است. حدودا پنج میلیارد نفر در جهان وجود دارند که از این امکانات بی بهره اند.
از جمله چالش های پیش روی سازمان جامعه اینترنتی ، تلاش اتحادیه بین المللی مخابرات ITU  برای تسلط بیشتر بر اینترنت است. دیدگاه شما چیست؟ ITU در برخی زمینه ها تلاش میکند تا جایگاه خود را در فضای اینترنت پیدا کند. تمامی اینترنت به زودی از طریق شبکه های تلفنی قابل دریافت خواهد بود. بسیاری از اعضای آنها که کشورهای موسوم به عضو آی تی یو هستند, معتقدند باید همانطور که در دنیای تلفن و ارتباطات تلفنی نقش دارند, در دنیای اینترنت نیز نقش ایفا کنند. نگرانی ما این است که اینترنت دنیای تلفنی نیست. اساسا معماری و ساختار آن متفاوت است. بسیار توزیع شده و شبکه به خودی خود باید ساده باشد,همانند نوآوریهای که در حواشی آن اتفاق افتاده است.به این معنی که هر کدام از ما می تواند یک اپلیکیشن بسازد و آن را منتشر کند. هر کدام از ما در به کارگیری هر کدام از آنها مختار است. در صورتی که این کار نتیجه دهد یا برنامه خوبی باشد دیگر مجبور نخواهیم بود به سراغ یک رگولاتور یا سرویس دهنده خدمات مخابراتی برویم.

اگر رگولاتوری و تنظیم شده در سطح بالا نباشد شما می توانید قیمت را هر طور که می خواهید تعیین کنید. اینکه آنها تلاش می کنند تا نقش شان را در آینده جهان ارتباطات از راه دور آینده ببینند,خواسته ای کم و بیش درست است. نگرانی ما زمانی است که آنها مدل و سیستم مخابراتی- تلفنی را در اینترنت به کار ببرند. اینترنت هنوز هم در حال گسترش است. بیست سال پیش، ما نمی توانستیم تعداد اپلیکیشن هایی که امروز در اختیار داریم را حدس بزنیم.
بزرگترین ترس شما در مورد اینترنت چیست؟ اینکه به طور قابل توجهی کمتر گسترش یافته است.اگر گسترده نیست پس جهانی نیست. این کسانی را که منتظر اینترنت گسترده و جهانی هستند , از هر چیزی که ممکن است بتواند به آنها کمک کند محروم می سازد. و همچنین افرادی را از دارایی اطلاعات و دسترسی به دانش و معلومات کنونی محروم می سازد. در نهایت، کشورهایی که شبکه اینترنتی محدودتری دارند مردمشان بیشتر رنج می برند . آنها از نظر اقتصادی آسیب پذیرترند و شهروندانشان از اینکه بر روی شبکه جهانی, شهروند درجه دو به حساب می آیند بیشتر رنج می کشند. کشورهای بسیاری وجود دارند که ترجیح می دهند نظارت دولتی بیشتری بر اینترنت داشته باشند.  در مورد کنترل دولتها بر اینترنت، من نمونه هایی از کشورهای آسیایی مانند چین یا هند را دیده ام که دولت می خواهد اینترنت را کنترل کند یا بر رسانه های اجتماعی نظارت داشته باشد. به نظر شما این یک موضوع فرهنگی است؟ اگر شما می خواهید ببینید هر کشوری چه نگاهی به اینترنت دارد فقظ کافیست بهWCIT (کنفرانس بین المللی مخابرات) نگاه کنید.که ما فقط در مورد آن صحبت کردیم. کشورهایی که پیشنهادهایی نوشتند از روسیه، عربستان سعودی، چین و تعدادی دیگر بودند. این دیدگاه جامعه اینترنتی این کشورها نیست.

محدودیت بیش از حد بر روی اینترنت ، در نهایت به شهروندان و رشد اقتصادی کشور آسیب می رساند. من حدس می زنم در نهایت، اینترنت محدود ممکن است به شهروندان آسیب برساند. در حال حاضر اگر ما می بینیم که در چین شرکت های محلی رشد یافته اند , به این دلیل است که رقبای خارجی نمی توانند وارد بازار شوند.. به عنوان مثال، فیس بوک و یا توییتر مسدود شده است، اما شرکت های چینی محصولات تازه ای تولید می کنند و هر عقیده ای را می گیرند وبه چیزهایی از عقاید خودشان برمی گردانند. آیا شما فکر می کنید چین دربستن اینترنت خود  پایدار خواهد بود؟ برای مدتی، می تواند آن را ادامه دهد. و همیشه از این مساله حمایت کرده است.. کشور چین رشد بسیار فوق العاده داشته است. بسیاری از کشورهای آسیایی رشد قابل توجهی همانند او داشته اند. اما من فکر می کنم در دراز مدت، ضرر خواهند کرد. من هم فکر می کنم این ,موضوع  و گامی برای تغییر است.  در هر کدام از این نواحی, چه از لحاظ جغرافیایی و چه از لحاظ موضوعی وقتی مردم می شنوند که اتفاقی در اینترنت افتاده است اولین فکرشان این است که می شود ما نیاز به پلیس سایبری یا قانون سایبری داریم. در واقع، اینترنت فقط یک ابزار ارتباطی مختلف است. مقیاس و سرعتش با سایر مسایل متفاوت است. اما اگر چیزی در جهان فیزیکی جرم و یا غیر قانونی محسوب شود ,مجازاتی مرتبط با آن وجود دارد. آنها ابتدا باید به آنچه که در جهان فیزیکی اتفاق می افتد نگاه کنند و آنگاه بفهمند که آن در مورد دنیای آنلاین چگونه قابل اجرا است. من به عنوان مثال در مورد هند که در آن دو دختر برای پست فیس بوک دستگیر شدند,فکر می کردم.  نظر دهندگان گفته بودند  که اگر این مقاله صفحه اول یک روزنامه چاپ می شد این اتفاق نمی افتاد.{لینک}
در مورد حفظ حریم خصوصی دیتا، در حال حاضر شرکت هایی مانند فیس بوک وجود دارند که در آن کاربران با میل و علاقه خود مسایل خصوصی شان را تسلیم آن می کنند. اما در عوض عکس العمل سیاسی شدیدی در مقابل آن می بینیم. آیا شما فکر می کنید در دراز مدت کاربران باز هم به ارایه مسایل خصوصی شان ادامه خواهند داد؟ ما بسیار در مورد این اعتماد، هویت، حفظ حریم خصوصی و  حراست داده ها نگرانیم با این چشم انداز که مردم باید بدانند چه اتفاقی در مورد اطلاعات آنها می افتد؟ شفافیت سازی کلید اصلی است. یکی از چیزهایی است که بسیاری از سرویس ها و سایتها انجام داده اند - و برخی نیز انجام نداده اند- و اینکه چه کاری با دیتای شما انجام می شود؟ برخی از آنها با آیین نامه 26 صفحه ای و در قالب عباراتی روشن در بخش درباره ما و ... فی المثل می گویند: فلان فاکتور روی اطلاعات شما اعمال شده و حقوق شما است تا ما را از انتشار آن منع کنید  و همه آن چیزی که شما لازم دارید یک کلیک ساده است تا این موارد اجرا شود....

کاربران بسیاری خواهان آن هستند تا بفهمند که چه بر سر داده هایشان می آید. مثلی در اینترنت وجود دارد به این مضمون که: شما باید قیمت آنچه را که آزاد است بدانید.  شما ممکن است فکر کنید که یک سرویس و خدمات آن رایگان است، اما روشی که اطلاعات خود را استخراج  می کنید و کسی دیگری آنها را به دست می آورد ، معمولا بحثی اقتصادی است که به خاطر رایگان در اختیار شما قرار دادن، رخ می دهد. در برخی از سرویسهای تجاری که مردم با هم تبادل اطلاعاتی می کنند این سرویسها به عنوان نوعی سرمایه محسوب می شود.  اگر چیزی دارایی محسوب شود دارای ارزش ضمنی است.و اگر ارزشی داشته باشد باید قابل مبادله باشد. این مبادله ممکن است تجاری و یا اقتصادی به معنای معمول نباشد و مثلا پهنای باند بالاتر باشد. به عنوان مثال، شما از اطلاعات من برای بازاریابی استفاده می کنید. شما ممکن است پهنای باند بیشتری به من بدهید یا در قیمتها تخفیف قایل شوید؟ اگر ما با این تصور که اطلاعات ما یک دارایی برای ما محسوب می شود شروع کنیم هنگامی که یک دارایی  داد و ستد و یا رد و بدل شود، باید به عنوان یک ارزش مبادله ای محسوب شود.

 

منبع: زد دی نت