اطلاعات عاملی حیاتی برای کسب‌وکارها

تصمیم‌گیری به موقع برای مدیرانی که به دنبال واکنش سریع به تغییرات بازار هستند، از اولویت خاصی برخوردار است. با این وجود تحقق چنین امری مستلزم دسترسی به اطلاعات و توانایی پرورش و تحلیل بینش‌های اطلاعات محور است. در طول سال‌های اخیر پیشرفت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری فرصت‌های جدیدی را پیش‌روی بنگاه‌های اقتصادی قرار داده است. کارکنان می‌توانند بدون اتکا به واحد‌های فناوری اطلاعات مستقر در سازمان‌ها، از محدودیت‌های سنتی دسترسی به اطلاعات رهایی یابند.
گستردگی دسترسی به اطلاعات تاثیر چشمگیری بر سودآوری شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی داشته است. در سال 2012 میلادی بیش از یک سوم مدیران عملیاتی مورد مطالعه شرکت پژوهش و مشاوره مکنزی پیش‌بینی کردند که پیاده سازی و کاربرد مناسب و موفقیت‌آمیز داده‌های حجیم در سازمان‌ها در قالب فناوری موبایلی یا شبکه‌های اجتماعی یا رایانش ابری منجر به افزایش سودآوری 10 درصدی در طول سه سال آینده خواهد شد. مقاله انجمن جهانی اقتصاد تحت عنوان «اطلاعات شخصی: ظهور کلاسی جدید از دارایی‌ها»، به شکل‌گیری خطوط کلی رهیافت‌هایی پیرامون داده‌های حجیم اشاره می‌کند که باید از آنها به‌عنوان کلاسی جدید از دارایی‌های اقتصادی و دارای ارزشی برابر با سرمایه‌های انسانی و منابعی نظیر نفت و طلا یاد شود. بسیاری از رهبران کسب و کار معتقدند که دارایی‌های اطلاعاتی سازمان‌ها پتانسیل ایجاد تحول و دگرگونی‌های شگرف در کسب‌وکار‌ها و صنایع مختلف را دارند.

 رویکرد نوین اطلاعاتی
درک روزافزون ارزش اطلاعات و توانایی‌های جدید مدیران اجرایی در این خصوص رویکرد مدیران سازمانی را در نحوه تحلیل این دارایی حیاتی تغییر داده است. در گذشته تجار و اهالی کسب‌وکار اغلب مجبور بودند بر اطلاعات و گزارش‌های واحد فناوری سازمان تکیه کرده و بهتریت رویکرد را بسته به اطلاعات موجود انتخاب کنند. در بیشتر موارد رویکرد پیشنهاد شده شامل مجموعه‌ای از سوالات می‌شد که به‌منظور اثبات فرضیه‌ای طراحی شده بودند. با این حال نتایج حاصل از این رویکرد به‌دلیل طرح فرضیه‌ها به دست افرادی خارج از سازمان و ناآگاه از ویژگی‌های کسب‌وکار و چالش‌های پیش‌روی آن کیفیت چندان مناسبی نداشته و دارای ارزش محدودی بودند.
در سال 2009 میلادی مدیران شرکت بین‌المللی خدمات مالی Citi، فرضیه‌ای مبتنی بر تجزیه و تحلیل پیشین واحد فناوری اطلاعات به‌عنوان مبنایی برای تصمیم‌گیری‌های سازمان طراحی کردند. با این حال انقلاب اطلاعاتی و دسترسی گسترده به تکنولوژی‌های قدرتمند جدید برای دسترسی به اطلاعات این شرکت را به تاسیس دفتر اطلاعاتی بین سازمانی در سال 2011 واداشت. این دفتر جدید گروه فناوری شرکت Citi را در همکاری با سایر واحدها از طریق گردآوری اطلاعات از سراسر سازمان یاری می‌رساند.
دوبرا هاپکینز، رئیس طرح‌های سرمایه‌گذاری و کارشناس ارشد نوآوری شرکت Citi می‌گوید: «امروز کمتر بر مبنای فرضیات فعالیت می‌کنیم و دیدگاه‌های جدید قابل توجه و جالبی در حوزه اطلاعات در اختیار داریم، که در گذشته ناممکن بوده است. با ظهور ابزارهای جدید سرعت بیشتری برای حرکت در امتداد زنجیره کشف احتمالات می‌گیریم.» به باور او توانایی تحلیل حجم بسیار زیادی از اطلاعات بدون اتکا به مدلی مبتنی بر فرضیات، شرکت Citi را در پرداختن به دیدگاه‌هایی جدید برای مقابله با مشکلاتی نظیر پول‌شویی و تقلب یاری می‌رساند. درحالی‌که این امر سرمایه‌گذاری بسیار عظیمی را می‌طلبد، خانم هاپکینز اشاره می‌کند که یکی از هیجان‌انگیزترین تغییرات در عصر حاضر قابل مشاهده است و تک تک افراد جامعه تحت تاثیر نتایج آن هستند. به‌منظور درک بهتر این دارایی باید رویکردها و تفکری نوین در سازمان‌ها بسط داده شود و به این منظور باید امکان دسترسی راحت‌تر کارکنان خط آتش (کارکنانی که در ارتباط مستقیم هستند) به اطلاعات فراهم شود.    

بررسی سیستم های کدگذاری کالا و کارکرد هریک از آنها

با توسعه روزافزون فناوری اطلاعات در همه جنبه‌های زندگی بشری، شاهد طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌هایی هستیم که تمام امور را از راه دور و به صورت الکترونیک انجام می‌دهند. از خدمات بانکداری گرفته تا خدمات درمانی همه بر محور فناوری اطلاعات استوار است که باعث افزایش سرعت ارایه خدمات، سهولت دسترسی و رضایت بیشتر برای شهروندان شده است. به بیان دیگر، ارایه خدمات با کیفیت بدون تکیه به فناوری اطلاعات امکان‌پذیر نیست و سیستمی کردن فرآیندها تنها راه تضمین کیفیت و سرعت ارایه خدمات به مردم است.

به منظور سیستمی کردن ارایه‌ خدمات در یک حوزه، باید موجودیت‌ها به زبان ماشین تبدیل شوند تا رفتار آنها توسط رایانه قابل پردازش باشد. به این دلیل «نظام کدگذاری پایه» شکل گرفت تا به موجودیت‌ها در فضای فناوری اطلاعات هویت مستقل بدهد؛ کد ملی برای افراد حقیقی، شناسه ملی برای افراد حقوقی، کد پستی برای مکان، پلاک برای خودرو، کد اقتصادی برای فعالیت اقتصادی، شناسه کسب‌وکار برای اصناف و مانند آن در این راستا شکل گرفتند. این کدها مبنای بانکهای اطلاعاتی مهم کشور هستند و با برقراری اتصال سیستمی بین آنها، می‌توان ارزش افروده زیادی ایجاد کرد.

بنابراین، استفاده از نظام کدگذاری پیش‌نیاز هر گونه خدمت الکترونیک در تجارت است. در این حوزه، موجودیت های متعددی حضور دارند که بیشتر آنها دارای کد منحصر به فرد هستند: افراد حقیقی و حقوقی، مکان، خودرو و اصناف. موجودیت مهم دیگر در تجارت کشور کالا است که باید متناسب با نیازها کدگذاری شود.

کدگذاری کالاها دارای شرایط خاصی است که با سایر کدهای پایه تفاوت‌هایی دارد:
۱. تنوع و تعداد آنها زیاد است.
۲. دوره عمر آنها کوتاه است.
۳. اطلاعات آنها (مکانی و مالکیتی) بطور مستمر تغییر می کند.

قرن 21، قرن انفجار اطلاعات

قرن 21 قرن انفجار اطلاعات و تحول در ابزار اطلاع رسانی و توسعه ارتباطات است و بدون شک اینترنت به صورت فعلی و یا نسخه های جدیدی از آن مهمترین ابزار اطلاع رسانی و ارتباطی جهان آینده خواهد بود. این رسانه ارتباطی معاصر از آن نظر اهمیت دارد که می تواند امکانی ایجاد کند تا بین کشورهای فقیر و ثروتمند و بین شرکتهای بزرگ و کوچک فرق در بهره برداری از آن نباشد و فضای رقابت سالم مهیا گردد. این رسانه از یک سو رهایی از سیطره انحصارها را نوید می دهد، بطوریکه بعضا اینترنت را قاره هفتم نامیده و آنرا متعلق به همه می دانند، لذا بسیاری از مردم جهان تلاش می کنند در این قاره مملو از اطلاعات جایی برای خود دست و پا کنند و از سوی دیگر امکان استفاده برای همه وجود ندارد.

در کنار بیان مزایای اینترنت باید به مشکلاتی که در سر راه استفاده از آن وجود دارد نیز پرداخت. یکی از مشکلات فعلی آن است که اینترنت نیاز به کامپیوتر، مودم و بستر مخابراتی مناسب دارد که اکثر مردم جهان هنوز دسترسی به کامپیوتر و اینترنت و بستر مخابراتی مناسب ندارند و باید آن را حل کرد تا تبعیض از فرمی به فرم دیگر تبدیل نشود. هزینه های اینترنت مشکل بعدی است، زیرا هر کاربر باید مشترک یک مرکز فراهم کننده خدمات اینترنت شده و بر مبنای حجم، ساعت، ماهانه و یا سالانه مبالغی بپردازد که متاسفانه برای بسیاری از مردم جهان پرداخت این هزینه ها که گاها زیاد می باشد امکانپذیر نیست. نبود آموزش کلاسیک در مراکز آموزشی رسمی و عدم توانمندی فنی استفاده از کامپیوتر بگونه‎ای زیاد است که در بعضی از کشورها حتی مدیران ارشد و میانی نیز توان استفاده از آن را ندارند. مشکل بعدی آن است که اغلب اطلاعات در اینترنت بصورت انگلیسی است و کسانی که انگلیسی ندانند از استفاده مناسب از آن محروم می‎شوند. اینترنت باعث می‎شود تا بر دانش کسانی که دسترسی به آن دارند زیاد شده و در نتیجه فاصله طبقاتی زیاد شود. اگر از اینترنت با برنامه در جوامع استفاده نشود ممکن است باعث بیکاری زیاد شود و این در حالی است که اگر درست استفاده شود اشتغال ایجاد می کند.

در این قرن که قرن دانش نام گرفته است، باید آموزشهای جدید، از جمله آموزش اینترنت و توسعه رشته های فناوری اطلاعات ، مهندسی شبکه و مهندسی اینترنت را در اولویت برنامه ‏های خود قرار دهیم و بر استفاده مناسب از امکانات جدید فناوری اصرار داشته باشیم تا از قافله فناوری روز عقب نمانیم.