راه های کنار آمدن با کاری که دوست نداریم

می‌گویند پول شریف‌ترین دلیل برای انجام کارهایی است که دوست‌شان نداریم. برای همه ما پیش آمده که در دوره‌هایی از زندگی از شغل‌مان بدمان آمده اما مجبور بوده‌ایم آن را تحمل کنیم چون در بیشترین حالت به پولش و در بعضی موارد به پیشرفت و سابقه‌اش نیاز داشته‌ایم. چاره‌ای نیست باید حداقل تا وقتی که فرصت بهتر شغلی برای‌تان پیش بیاید این کار را تحمل کنید. اگر شما هم کاری دارید که به هیچ‌وجه نمی‌توانید با آن کنار بیایید این مطلب می‌تواند کمک‌تان کند. اینجا راهکارهایی را می‌خوانید که به وسیله آنها بتوانید این روزهای سخت کاری را سریع‌تر و راحت‌تر از سر بگذرانید.

1. اهداف هفتگی تعیین کنید

اگر بتوانید اهداف بلندمدت‌تر را به اهداف کوتاه‌مدت تقسیم کنید، معمولا راحت‌تر می‌توانید کارتان را تحمل کنید. مثلا به جای اینکه فکر کنید لازم است یک سال صبر کنید تا سابقه بیمه‌ شما یک سال افزایش پیدا کند، فکر کنید در پایان هفته چقدر درآمد خواهید داشت. درآمدتان را تقسیم به 4 برای یک هفته یا حتی تقسیم به تعداد روزهای ماه کنید و سعی کنید فکرتان را روی پولی که در پایان روز از کار به دست می‌آورید متمرکز کنید.

به علاوه شما می‌توانید در کارتان موفقیت‌های کوچک کسب کنید. فکر کنید در پایان روز کاری کار چند نفر را راه انداخته‌اید یا به چند نفر کمک کرده‌اید. کار شما حتما نقاط مثبتی هم دارد. سعی کنید مدام به آنها فکر کنید.

2. به خود انرژی تزریق کنید

درست مثل مکمل‌های ویتامین که برای بعضی بدن‌ها لازم است، شما در این شرایط سخت لازم است به روان‌تان انرژی برسانید. این کار را از طرق مختلفی می‌توانید انجام دهید، مثلا می‌توانید صبح‌ها یک موزیک شاد گوش کنید یا کمی از وقت‌تان را با خواندن مطالب مثبت بگذرانید، حتی می‌توانید روزهایی کمی شیرینی بخرید و با خود به محل کار ببرید تا هم خودتان انرژی بگیرید و هم اینکه انرژی را به همکاران و محل کارتان تزریق کنید.

مزایای انجام کار به‌صورت مشترک

اشتراکی کردن شغل (یعنی تقسیم یک کار تمام وقت به دو کار نیمه‌وقت) موضوعی است که در مبحث انعطاف‌پذیری کار اهمیت روزافزونی پیدا می‌کند، اما آیا واقعا امکان دارد که یک شغل را با شخص دیگری شریک شد؟ چگونه می‌توانیم آنچه در تئوری جالب به نظر می‌رسد به عمل تبدیل کنیم؟

افراد خبره چه می‌گویند؟
استو فریدمن به‌عنوان استاد مدیریت دانشگاه وارتون و نویسنده «رهبری تمام عیار» می‌گوید: «اشتراکی کردن می‌تواند به دلایل بسیار زیادی صورت پذیرد- یکی از این دلایل می‌تواند حفظ استقلال افراد باشد، یا می‌تواند صرفا برای بر عهده گرفتن شغل دیگری باشد یا می‌تواند با هدف افزایش تجربه صورت گیرد.»

لوته بایلین به عنوان استاد مدیریت دانشکده اسلون از دانشگاه ام‌آی‌تی نیز در موافقت با این موضوع اشاره می‌کند: اغلب افرادی که از الگوی اشتراکی کردن کار پیروی می‌کنند به این علت است که به دنبال استرس کمتری در زندگی خود هستند. دلیل آن هر چه باشد، موفقیت این کار به شما و شریکتان بستگی دارد.

جوآن ویلیامز، استاد حقوق و موسس مرکز قانون کار نیز بر این باور است که هر کاری می‌تواند به صورت مشترک انجام شود؛ اما تنها در صورتی که به طور هوشمندانه و از روی فکر انجام پذیرد، موفقیت آن تضمین شده است. در اینجا به چگونگی انجام آن می‌پردازیم:
انتخاب یک شریک مناسب
اگر تصمیمی برای انجام کار مشترک دارید، مطمئن شوید می‌توانید با کسی که کار می‌کنید به راحتی ارتباط برقرار کنید، همکاری کنید و حتی مخالفت کنید. انجام این کار اغلب نیاز به گفت‌وگوهای جدی درباره اولویت‌بندی کارها، سیاست‌های سازمان و مسائل شخصی دارد تا بتوانید اطمینان حاصل کنید که شخص مناسبی برای شراکت انتخاب خواهید کرد، اما در عین حال توقع نداشته باشید که یک شخص ایده‌آل را برای این منظور پیدا کنید. در موقعیت‌هایی که امکان انجام کار به صورت مشترک وجود داشته باشد، با توجه به کاربرد مهارت‌های مکمل و تجربیات و دیدگاه‌های مختلف، اغلب برای اشخاص و شرکت‌ها سودمند خواهد بود.

درباره تقسیم کار تصمیم بگیرید
ویلیامز می‌گوید چند روش برای تقسیم کار وجود دارد. «مهم این است که بخش‌های مختلف کار ابتدا به‌خوبی فهمیده شوند و سپس می‌توان آنها را به موثرترین شکل ممکن تقسیم کرد.» برخی از افراد کار را این‌گونه تقسیم می‌کنند که هر یک مسوولیت وظایف خاصی را بر عهده می‌گیرند. به این روش «مدل جزیره‌ای» یا «تقسیم کار» می‌گویند. برخی دیگر، با در نظر گرفتن همان کار، به سادگی روزهای هفته را تقسیم می‌کنند (که اغلب تا حدی تداخل نیز دارد). به این شیوه «مدل دوقلوها» گفته می‌شود و اغلب مدل ساده‌تری نسبت به روش اول است. مدلی که انتخاب می‌کنید، به طبیعت شغل شما بستگی دارد و اینکه چه اولویت‌ها و مهارت‌هایی برای هر یک از شما وجود دارد.

دستمزد شرط اول وفاداری

8 دلیل افت شدید بهره وری در ایران
دلایلی از جمله پایین بودن دستمزدها، روزمرگی، پیاده نشدن کار شایسته در بنگاه ها، بی توجهی به مهارت و تخصص افراد در کار، نگرانی از آینده و دغدغه تامین اجتماعی و ضعف در فرهنگ کار؛ از دلایل افت شدید بهره وری نیروی کار در ایران است. در حال حاضر، بهره وری یک نیروی شاغل در کشورهای توسعه یافته در هر روز 4 برابر یک فرد شاغل در ایران است.

می گویند بهره وری نیروی کار در ایران پایین است و افراد به کار دل نمی دهند. همچنین این دیدگاه وجود دارد که نیروی کار ایرانی به هیچ وجه کار را برای خود نمی داند و به شغل صرفا در حد کسب درآمد و رفع نیازهای مالی نگاه می کند و اساسا به ارتقاء تولید ملی، تقویت بنگاه، رقابت پذیر کردن محصولات ایرانی و مقوله هایی از این دست به سهم خود نمی پردازد.

اگر این موارد درباره بخشی از نیروی کار کشور درست باشد، دیدگاه دومی نیز وجود دارد و آن هم اینکه برخی کارفرمایان تنها به تامین شدن منافع خود می اندیشند و خیلی فکر کردن به این موضوع که چه دست هایی در کار بوده تا آن بنگاه تولید موفقی داشته باشد برای وی دلچسب نیست.

چرا نباید همه کارها را در داخل شرکت انجام دهید؟

وقتی به جایگاه یک مدیر می‌رسید، ترک عادت‌های بد کار بسیار مشکلی خواهد بود. من به عنوان یک مدیر جوان همیشه احساس می‌کردم باید همه کارها را در داخل شرکت انجام دهم.
از نظر من، کمترین هزینه‌ها هم برای شرکت اهمیت داشت، بنابراین حتی اگر تلاشمان ناکام می‌ماند، باید خودمان آن را انجام می‌دادیم. فهمیدن اینکه نمی‌توانید همه کارها را در داخل سازمان انجام دهید و بهتر است از منابع خارجی استفاده کنید، حقیقتی است که پذیرفتن آن سختاست.

اگر نیاز دارید که در مورد تصمیم‌گیری برای برون‌سپاری تلاش‌هایتان احساس بهتری داشته باشید، نکات زیر تصدیقی بر انتخاب شما است:

 

1) هزینه‌ فرصت‌ها را در نظر بگیرید

برای هر چیزی می‌توان هزینه فرصت را در نظر گرفت. ما اغلب فراموش می‌کنیم که برای زمان و تمرکزمان ارزش قائل باشیم. ما در شرکتمان گاهی با مدیرانی روبه‌رو می‌شویم که بسیار با استعدادند و کاری را به ما سپرده‌اند که خودشان توانایی انجام آن را دارند. اما آنها به این فکر می‌کنند که آیا ارزش دارد زمان خود را صرف تلاش برای یک فرآیند خاص کنند؟ این سوالی است که در مورد هر چیز دیگری که یک فرد دیگر می‌تواند برای شما انجام بدهد، باید از خود بپرسید. بنگاه‌های تازه تاسیس معمولا چنین کاری را نمی‌کنند، چون نمی‌توانند خود را متقاعد کنند که این کار مقرون به صرفه‌تر است؛ در حالی که آنها فکر نمی‌کنند صرفه‌جویی در زمان گاهی از صرفه‌جویی مالی مهم‌تر است.

2) بدانید که در هر کاری بهترین نیستید

شما در هر کاری بهترین نیستید. حتی مایکل جردن هم نخواست که در دو رشته ورزشی ستاره باشد و می‌بینید که به کجا رسید. اگر شخصی تلاش می‌کند شما را متقاعد کند که می‌تواند از پس همه کارها برآید، بدانید که در حال فریب دادن شما است. البته مهم است که بهترین‌ها را تقاضا کنید و نیز مهم است بدانید که اگر شما نمی‌توانید کاری را انجام دهید، چه شخص دیگری می‌تواند از پس آن برآید.